Home of Hope
Blijf op de hoogte en volg Hein
23 Februari 2014 | Sri Lanka, Digana
In mijn eerste blog had ik geschreven dat ik ging proberen iedere week een blog bij te houden….morgen alweer week 4 en nog maar een echt Sri Lankaans verslag over mijn eerste week. Er gebeurt hier gewoon veel te veel dat je (bijna) vergeet je blog bij te houden.
Eerst eens voor jullie een beeld hoe een week er voor mij uitziet. Elke dag (ma-do) begint de dag om kwart over 7/ half 8 (lekker douchen en al dat geneuzel). Om kwart over 8 lopen we naar het medical center waar we de kinderen behandelen. Op maandag krijgen we een grote groep van meer volwassen jongeren die voornamelijk fysieke problemen hebben. In de ochtend wordt er zowel therapie (looptraining, fijne motoriek, balanstraining etc.) gegeven als therapie in het zwembad. De lessen in het zwembad zijn heel nieuw, maar vind het erg leuk om te doen. Dinsdag worden kinderen behandeld die hier in de buurt wonen/ die met eigen vervoer komen. Daarnaast geven we ook een aantal kinderen van Home of Hope therapie die fysieke klachten ervaren. Woensdag komen er kinderen uit een andere regio rondom Digana, die kinderen en ouders overnachten dan hier (krijgen ontbijt, lunch, avondeten en therapie) en vertrekken dan donderdag middag na de therapie weer terug naar hun eigen regio. Sommige kinderen die ik behandel zie ik dus maar 1x per maand. Iets wat eigenlijk veel te weinig is, maar wat voor de ouders niet anders kan of te duur is. Daarnaast geven Mara en ik de ene week op woensdag les aan een astma groep en de andere week geven we zwemles aan kinderen hier van Home of Hope. Veel kinderen kunnen nog niet zwemmen, dus dat is al een hele uitdaging. De leeftijden verschillen nogal en de een kan het al beter dan de ander. Nu zijn we nog erg druk met het leren van de armslag.
Vrijdag is de vrije dag, als we besluiten om een weekend weg te gaan proberen we donderdag avond al de bus te pakken naar het plaatsje zodat we de vrijdag en zaterdag hebben om te genieten. De zondag zijn we dan vaak weer bezig om terug op Home of Hope te komen.
De tweede week was ik in het weekend thuis gebleven met Mara, even een welverdiend chill weekend gehouden. We hebben wat dingen voor school in gedaan en onszelf opgeladen voor een nieuwe stageweek. Afgelopen weekend samen met de meiden naar Galle geweest, de heenreis op donderdag avond met de bus vergeet ik niet snel. Onze beste buschauffeur besloot om een soort streetrace te houden met random mensen op de weg. Ook stopte hij vaak bij kleine boeddhistische tempels voor een vriend zodat hij even kon bidden. Daphne en Kristel (de twee PMT’ers) verzekerde me dat dit redelijk normaal rijgedrag was. Ik ben benieuwd naar het volgende bus avontuur haha.
In de nacht eindelijk aangekomen, slaapplaats gevonden en vrijdag lekker naar het strand geweest in Unawatuna. Zaterdag Galle bekeken, het is een oud Hollands fort waar je dus nog heel wat Hollandse invloeden in terug ziet. Een Nederlands hervormde kerk, een museum met oude Hollandse spulletjes en ook straatverkopers met munten en sleutels van vroeger. In de ochtend ook een vismarkt bekeken, erg leuk om de lokale bevolking zo bezig te zien en de verhalen te horen van hun vangsten (een tonijn van 48 kilo etc.)
Als terugreis maar gekozen voor de trein, ook een hele belevenis. Mensen hebben hier echt geen structuur, zodra de trein aan komt rennen ze zo hard ze kunnen naar de dichtstbijzijnde ingang en duwen ze iedereen opzij. Het is niet zo als in Nederland dat je eerst de mensen laat uitstappen en daarna een plaatsje zoekt (gebeurt trouwens ook niet altijd).Vandaag ook lekker in zo’n deuropening gezeten met mijn benen lekker bungelend uit de wagon en genieten van het uitzicht terwijl je lekker door het land rijdt.
Ik kan nog uren door praten over alle avonturen, maar die krijgen jullie vast nog te lezen/ te horen. Nog veel plezier met de vastenavond/carnaval daar in Nederland!
Voor mensen die wat meer informatie willen over Home of Hope, hier een link naar de site. (Doneren mag altijd , alle beetjes helpen). http://homeofhope.nl/, voor meer foto’s bekijk dan eventueel https://www.facebook.com/HomeOfHope.nl.
Groetjes Hein.
Eerst eens voor jullie een beeld hoe een week er voor mij uitziet. Elke dag (ma-do) begint de dag om kwart over 7/ half 8 (lekker douchen en al dat geneuzel). Om kwart over 8 lopen we naar het medical center waar we de kinderen behandelen. Op maandag krijgen we een grote groep van meer volwassen jongeren die voornamelijk fysieke problemen hebben. In de ochtend wordt er zowel therapie (looptraining, fijne motoriek, balanstraining etc.) gegeven als therapie in het zwembad. De lessen in het zwembad zijn heel nieuw, maar vind het erg leuk om te doen. Dinsdag worden kinderen behandeld die hier in de buurt wonen/ die met eigen vervoer komen. Daarnaast geven we ook een aantal kinderen van Home of Hope therapie die fysieke klachten ervaren. Woensdag komen er kinderen uit een andere regio rondom Digana, die kinderen en ouders overnachten dan hier (krijgen ontbijt, lunch, avondeten en therapie) en vertrekken dan donderdag middag na de therapie weer terug naar hun eigen regio. Sommige kinderen die ik behandel zie ik dus maar 1x per maand. Iets wat eigenlijk veel te weinig is, maar wat voor de ouders niet anders kan of te duur is. Daarnaast geven Mara en ik de ene week op woensdag les aan een astma groep en de andere week geven we zwemles aan kinderen hier van Home of Hope. Veel kinderen kunnen nog niet zwemmen, dus dat is al een hele uitdaging. De leeftijden verschillen nogal en de een kan het al beter dan de ander. Nu zijn we nog erg druk met het leren van de armslag.
Vrijdag is de vrije dag, als we besluiten om een weekend weg te gaan proberen we donderdag avond al de bus te pakken naar het plaatsje zodat we de vrijdag en zaterdag hebben om te genieten. De zondag zijn we dan vaak weer bezig om terug op Home of Hope te komen.
De tweede week was ik in het weekend thuis gebleven met Mara, even een welverdiend chill weekend gehouden. We hebben wat dingen voor school in gedaan en onszelf opgeladen voor een nieuwe stageweek. Afgelopen weekend samen met de meiden naar Galle geweest, de heenreis op donderdag avond met de bus vergeet ik niet snel. Onze beste buschauffeur besloot om een soort streetrace te houden met random mensen op de weg. Ook stopte hij vaak bij kleine boeddhistische tempels voor een vriend zodat hij even kon bidden. Daphne en Kristel (de twee PMT’ers) verzekerde me dat dit redelijk normaal rijgedrag was. Ik ben benieuwd naar het volgende bus avontuur haha.
In de nacht eindelijk aangekomen, slaapplaats gevonden en vrijdag lekker naar het strand geweest in Unawatuna. Zaterdag Galle bekeken, het is een oud Hollands fort waar je dus nog heel wat Hollandse invloeden in terug ziet. Een Nederlands hervormde kerk, een museum met oude Hollandse spulletjes en ook straatverkopers met munten en sleutels van vroeger. In de ochtend ook een vismarkt bekeken, erg leuk om de lokale bevolking zo bezig te zien en de verhalen te horen van hun vangsten (een tonijn van 48 kilo etc.)
Als terugreis maar gekozen voor de trein, ook een hele belevenis. Mensen hebben hier echt geen structuur, zodra de trein aan komt rennen ze zo hard ze kunnen naar de dichtstbijzijnde ingang en duwen ze iedereen opzij. Het is niet zo als in Nederland dat je eerst de mensen laat uitstappen en daarna een plaatsje zoekt (gebeurt trouwens ook niet altijd).Vandaag ook lekker in zo’n deuropening gezeten met mijn benen lekker bungelend uit de wagon en genieten van het uitzicht terwijl je lekker door het land rijdt.
Ik kan nog uren door praten over alle avonturen, maar die krijgen jullie vast nog te lezen/ te horen. Nog veel plezier met de vastenavond/carnaval daar in Nederland!
Voor mensen die wat meer informatie willen over Home of Hope, hier een link naar de site. (Doneren mag altijd , alle beetjes helpen). http://homeofhope.nl/, voor meer foto’s bekijk dan eventueel https://www.facebook.com/HomeOfHope.nl.
Groetjes Hein.
-
23 Februari 2014 - 20:04
Harry:
Hi Hein,
Leuk om te lezen die verhalen, hard werken, vroeg opstaan... maar ook volop genieten van een bijzonder mooi land. Geweldige foto's die een mooie impressie geven van wat jij alllemaal mag ervaren.
Geniet ervan en keep us posted.... H'oudoe -
23 Februari 2014 - 20:26
Chantal :
Wat ben ik jaloers op jou Hein! Wat zou ik daar ook graag willen zijn. Mooi werk doe je zeg, geniet er maar lekker van. Voor je het weet zal je stage erop zitten daar. Als je terug kom wil ik echt alles van je horen!
Veel liefs, chantal -
24 Februari 2014 - 11:52
Dorien Van Den Berg:
Hoi Hein... wat een belevenis dat openbaar vervoer! Misschien dat de buschauffeur het af en toe nodig vindt een schietgebedje over de goede afloop van de reis te doen ;-) -
24 Februari 2014 - 12:02
Att:
Heintje,
Goed om te lezen dat je het zo goed hebt daar. Je doet goed werk, waar je waarschijnlijk veel dankbaarheid uit kunt halen. Denk dat je trots mag wezen op jezelf!
Heeft de chauffeer de streetraces ook gewonnen of was hij toch te langzaam?
Geniet er nog van kerel! Het ga je goed.
ATT
-
24 Februari 2014 - 14:15
Ralf:
Hebben ze daar ook studenten ov-chipkaart?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
