De tijd vliegt voorbij
Blijf op de hoogte en volg Hein
29 Maart 2014 | Sri Lanka, Digana
Alweer een aantal weken verder dus weer tijd voor een update. De titel zegt genoeg, ik kan me nauwelijks voorstellen dat ik hier alweer bijna 2 maanden ben. Nog maar 2 maanden stage en mijn grote (1 maand durende) reis door Sri Lanka kan gaan beginnen!
Afgelopen weken weer heel veel leuke, bijzondere, grappige, ontroerende momenten meegemaakt op stage. Ik zal proberen een kleine samenvatting te geven van de afgelopen weken.
De week van 10 maart heb ik niet heel veel kunnen uitvoeren omdat ik last had van een zonnesteek. Na wat aandringen van mijn collega’s toch maar besloten om naar de dokter te gaan. Ik kan je zeggen, dat is toch wel een grappige ervaring. Ik kwam bij de dokter aan en hij zat lekker met zijn voeten op het bureau een krantje te lezen. De deur stond open dus ik kon gelijk naar binnenlopen. Al met al gebeurt alles eigenlijk redelijk primitief. Ik heb wat medicijnen gekregen en al snel ging het stukken beter. In het weekend waren Michiel, Mara en ik naar vrienden van Alfi en Sharmini gegaan, die iets verderop een guesthouse hebben. Zij hebben werkelijk een van de mooiste uitzichten die ik tot dusver heb gezien hier. We hebben dat weekend ook een citytour gedaan in Digana en zijn later in de rivier gaan zwemmen. Ook heb ik voor de eerste (en denk ook de laatste) keer in mijn leven wierookstokjes gemaakt. Wat een vies werk en gedoe, maar wel een leuke ervaring.
Michiel en ik gaan nu iedere dag naar de rivier toe om even op en neer te zwemmen, een heerlijk ritueel wat we vol gaan houden tot we weer terug gaan naar Nederland.
In de week van 17 maart had ik geen last meer van hoofdpijn dus weer volle bak aan het werk. Mijn vaste patiënt die ik op maandag behandel gaat echt vooruit! Ik vind het zo leuk en bijzonder om te zien, hoe hij de eerste keer in een rolstoel naar binnen werd gegrold en hoe hij nu langzaam maar zeker zich zelfstandig kan verplaatsen met een rollator. Zijn eerste reactie, nadat hij zelfstandig een aantal stappen had gezet met de rollator, was ‘’Nu heeft mijn leven weer meer betekenis, bedankt!’’ (in Sinhala natuurlijk haha). Dit zijn de momenten dat ik weet waarom ik hier ben en waarom ik iedere dag met plezier weer naar mijn stageplek ga.
Dinsdag was het onverwachts erg druk, er kwam een bus met 22 kinderen met het syndroom van down die door de twee psychomotorische therapeuten moesten worden gescreend. Het was erg leuk om deze kinderen in het zwembad therapie te geven.
Woensdag en donderdag ook weer een aantal vaste patiënten behandeld. Het is wel echt leuk dat je de namen steeds beter gaat onthouden en dat je echt een klik krijgt met de kinderen. De meeste beginnen nu al breed uit naar je te lachen als je ze komt ophalen uit de wachtruimte.
Het weekend zijn we met z’n alle naar Hikkaduwa gegaan. Hikkaduwa is een bekende plaats in Sri Lanka om lekker op het strand te luieren en zonnen. Zaterdag zijn we naar het tsunami museum geweest. Dit was werkelijk het meest indrukwekkende wat ik tot nu toe hier heb gezien. Een vrouw heeft nadat de tsunami haar huis had verwoest 10 jaar geleden, besloten om een fotomuseum te beginnen. Het huis is weer opgebouwd en zij heeft met steun van buitenaf heel veel foto’s ingezameld over die verschrikkelijke dag. Ik heb werkelijk een uur lang met tranen in mijn ogen naar foto’s/tekeningen van kinderen en teksten gekeken die daar in het museum ophingen. Ik kan niet geloven wat er zich hier 10 jaar geleden heeft afgespeeld, het is zo onwerkelijk.
Na het museum gingen we weer terug naar het hostel aan het strand maar op de een of andere manier ziet het er dan toch anders uit. Wat een verwoestende kracht gaat er schuil achter die voor ons ‘’leuke hoge golven’’.
Afgelopen week wederom veel kinderen behandeld. Ik merk bij mezelf dat ik leer mezelf steeds meer flexibel op te stellen bij en tijdens het behandelen. Veel mensen komen wanneer het hen uitkomt. De ene komt een uur te laat de andere een dag te vroeg. Ik begin er gelukkig inmiddels steeds meer aan te wennen. Deze week is Clara na een maand vrijwilligerswerk weer vertrokken naar Zweden. We zijn dus weer met z'n 5e hier. Gisteren naar Kandy geweest om wat te shoppen en even lekker te genieten van onze vrije vrijdag. Vandaag wat aan school gedaan (dat moet natuurlijk ook gebeuren naast al die leuke uitstapjes).
Genoeg tekst om de afgelopen 3 weken even door te nemen. Ik wens jullie nog een zonnige zondag toe en tot over een paar maanden! PS. vergeet niet de klok een uur naar voor te zetten, dan is het nog maar 3.5 uur tijdverschil met hier.
Kus Kus
Hein
Afgelopen weken weer heel veel leuke, bijzondere, grappige, ontroerende momenten meegemaakt op stage. Ik zal proberen een kleine samenvatting te geven van de afgelopen weken.
De week van 10 maart heb ik niet heel veel kunnen uitvoeren omdat ik last had van een zonnesteek. Na wat aandringen van mijn collega’s toch maar besloten om naar de dokter te gaan. Ik kan je zeggen, dat is toch wel een grappige ervaring. Ik kwam bij de dokter aan en hij zat lekker met zijn voeten op het bureau een krantje te lezen. De deur stond open dus ik kon gelijk naar binnenlopen. Al met al gebeurt alles eigenlijk redelijk primitief. Ik heb wat medicijnen gekregen en al snel ging het stukken beter. In het weekend waren Michiel, Mara en ik naar vrienden van Alfi en Sharmini gegaan, die iets verderop een guesthouse hebben. Zij hebben werkelijk een van de mooiste uitzichten die ik tot dusver heb gezien hier. We hebben dat weekend ook een citytour gedaan in Digana en zijn later in de rivier gaan zwemmen. Ook heb ik voor de eerste (en denk ook de laatste) keer in mijn leven wierookstokjes gemaakt. Wat een vies werk en gedoe, maar wel een leuke ervaring.
Michiel en ik gaan nu iedere dag naar de rivier toe om even op en neer te zwemmen, een heerlijk ritueel wat we vol gaan houden tot we weer terug gaan naar Nederland.
In de week van 17 maart had ik geen last meer van hoofdpijn dus weer volle bak aan het werk. Mijn vaste patiënt die ik op maandag behandel gaat echt vooruit! Ik vind het zo leuk en bijzonder om te zien, hoe hij de eerste keer in een rolstoel naar binnen werd gegrold en hoe hij nu langzaam maar zeker zich zelfstandig kan verplaatsen met een rollator. Zijn eerste reactie, nadat hij zelfstandig een aantal stappen had gezet met de rollator, was ‘’Nu heeft mijn leven weer meer betekenis, bedankt!’’ (in Sinhala natuurlijk haha). Dit zijn de momenten dat ik weet waarom ik hier ben en waarom ik iedere dag met plezier weer naar mijn stageplek ga.
Dinsdag was het onverwachts erg druk, er kwam een bus met 22 kinderen met het syndroom van down die door de twee psychomotorische therapeuten moesten worden gescreend. Het was erg leuk om deze kinderen in het zwembad therapie te geven.
Woensdag en donderdag ook weer een aantal vaste patiënten behandeld. Het is wel echt leuk dat je de namen steeds beter gaat onthouden en dat je echt een klik krijgt met de kinderen. De meeste beginnen nu al breed uit naar je te lachen als je ze komt ophalen uit de wachtruimte.
Het weekend zijn we met z’n alle naar Hikkaduwa gegaan. Hikkaduwa is een bekende plaats in Sri Lanka om lekker op het strand te luieren en zonnen. Zaterdag zijn we naar het tsunami museum geweest. Dit was werkelijk het meest indrukwekkende wat ik tot nu toe hier heb gezien. Een vrouw heeft nadat de tsunami haar huis had verwoest 10 jaar geleden, besloten om een fotomuseum te beginnen. Het huis is weer opgebouwd en zij heeft met steun van buitenaf heel veel foto’s ingezameld over die verschrikkelijke dag. Ik heb werkelijk een uur lang met tranen in mijn ogen naar foto’s/tekeningen van kinderen en teksten gekeken die daar in het museum ophingen. Ik kan niet geloven wat er zich hier 10 jaar geleden heeft afgespeeld, het is zo onwerkelijk.
Na het museum gingen we weer terug naar het hostel aan het strand maar op de een of andere manier ziet het er dan toch anders uit. Wat een verwoestende kracht gaat er schuil achter die voor ons ‘’leuke hoge golven’’.
Afgelopen week wederom veel kinderen behandeld. Ik merk bij mezelf dat ik leer mezelf steeds meer flexibel op te stellen bij en tijdens het behandelen. Veel mensen komen wanneer het hen uitkomt. De ene komt een uur te laat de andere een dag te vroeg. Ik begin er gelukkig inmiddels steeds meer aan te wennen. Deze week is Clara na een maand vrijwilligerswerk weer vertrokken naar Zweden. We zijn dus weer met z'n 5e hier. Gisteren naar Kandy geweest om wat te shoppen en even lekker te genieten van onze vrije vrijdag. Vandaag wat aan school gedaan (dat moet natuurlijk ook gebeuren naast al die leuke uitstapjes).
Genoeg tekst om de afgelopen 3 weken even door te nemen. Ik wens jullie nog een zonnige zondag toe en tot over een paar maanden! PS. vergeet niet de klok een uur naar voor te zetten, dan is het nog maar 3.5 uur tijdverschil met hier.
Kus Kus
Hein
-
29 Maart 2014 - 18:49
Stephanie:
Há Hein!
Mooi om te zien wat je allemaal meemaakt zo'n 7 dagen rijden hier vandaan ;)
Leuk ook dat je de namen gaat onthouden en ze het leuk vinden om jullie te zien!
Lijkt me wel indrukwekkend zo'n tsunamicentrum, vind het knap dat die vrouw dat heeft opgezet, mooi ook wel, weet niet of ik het zou kunnen..
Dat hostel aan het strand en die 'leuke hoge golven', betekent dat trouwens dat je er kan surfen? 0=)
Geniet er nog van! Benieuwd naar je volgende verhalen :)
Xx Steph -
29 Maart 2014 - 20:22
Ralf:
jaja "vandaag wat aan school gedaan".... -
31 Maart 2014 - 10:33
Dorien Van Den Berg:
Hallo Hein, Wat een prachtige plek om te zwemmen.... heb je goed geïnformeerd naar wat er allemaal nog meer in rondzwemt .... ;-)
Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt. Super :-)
Ik zie uit naar een volgend bericht! -
31 Maart 2014 - 10:46
Tante Jennifer:
hoi lieve Hein,
Wat maak jij mooie dingen mee lieve neef. Geniet van die speciale gebeurtenissen!
Dit weekend hebben we de verjaardag van Beer gevierd. Hij is nu 14. Was weer een goed feestje.
we zijn ook naar ons nieuwe hondje gaan kijken. Op goede vrijdag mag ie mee naar huis. We noemen hem Kobus. VErder geen bijzonderheden, dikke kus Hein, van ons allemaal.
-
01 April 2014 - 22:41
Madelon:
Hey lieve neef,
Dat is niet fijn; een zonnesteek...Kijk maar goed uit in die brandende zon...
We hebben weer genoten van je verslag en wensen je nog veel plezier en mooie ervaringen...
Liefs en dikke kus van ons allemaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
